آشنایی با عسل تک گُل

بیشتر عسل هایی که در بازار عرضه می شوند، عسل های ترکیبی ( چهل گیاه) هستند. در این مبحث به عسل تک گل میپردازیم. عسل های چند گُل نیز به طور گسترده ای در دسترس اند. اما امروزه مصرف کنندگان علاقه ی بسیاری به عسل تک گُل (عسل های تهیه شده از یک گونه گل یا از چند واریته ی مختلف آن ) نشان می دهند.
عسل تک گُل به عسلی گفته می شود که بخش اعظم شهد مورد استفاده در تهیه ی آن، از یک نوع گیاه خاص تأمین شده باشد.
این گیاه ممکن است به صورت انبوه رشد یافته باشد . برای مثال، یک محصول کشاورزی مانند آویشن که در مزارع کشت شده، یا درخت ها یا گل های وحشی ای که به صورت عمده در یک منطقه وجود دارند، مانند گشنیز ،آویشن و ...  یا ممکن است از گیاهی تأمین شده باشد که شهد زیادی تولید می کند و به راحتی قابل دسترس است؛ مانند شبدر یا استبرق.
زنبورداران به گل هایی که زنبورهایشان به سراغ آن ها می روند دقت می کنند. اگر بیشتر این گل ها از یک گونه باشد، عسلی که به فاصله ی یک تا دو روز پس از اتمام شهد آن نوع گل برداشت شود، عسل تک گل خواهد بود.
گاهی اوقات اگر یک گونه گل تأمین کننده ی ۴۵ درصد یا بیشتر از منابع شهد یک عسل باشد، آن عسل را به نام آن گل خاص می نامند. برای مثال، شهد کنار، ۸۵ درصد اکثر عسل های کنار را تشکیل می دهد. درصدهایی بالاتر از این غیرمعمول است، زیرا اگر چه زنبورها به گل ها وفاداری نشان می دهند، ولی به ندرت پیش می آید که این وفاداری به صورت مطلق باشد! آن ها همچنین برای برخورداری از سلامت بالا به طیفی از شهدها و گرده های مختلف نیاز دارند.
برخی عسل های تک گُل حاوی کمتر از ۴۵ درصد از یک نوع شهد هستند. برای مثال، عسل آفتابگردان اغلب حاوی ۴۰ درصد، عسل رزماری ۳۰ درصد و مریم گلی فقط حاوی ۲۰ درصد از  نوع شهد این گیاهان است.

انواع عسل تک گل

چند نمونه از عسل تک‌ گل : گون کتیرا ، گون گز انگبین ، یونجه ، جعفری ، گشنیز ، اقاقیا ، سیاه دانه ، آفتابگردان ، آویشن و… نام برد.
کاملا مشخص است که هر یک از انوع عسل تک‌گل  دارای خواص، طعم  و رنگی متفاوت هستند.
اگر چه همه انواع عسل ” البته از نوع طبیعی ” شفا بخش هستند اما در طب سنتی ما اینگونه بیان شده که هر یک از انواع عسل تک گل برای درمان بیماری خاصی بهتر میباشد.
با توجه به این نکته نمیتوان عسلهای تک گل را با هم مقایسه نمود ، زیرا هر کدام خصوصیات شیمیایی منحصر به خود را دارند .